ते बालपण मला परत दे ते निर्भिन्तेने वागणं , ते आई-बाबा माघे लागणं, ते आईच्या लाळात हासणं, ते बाबांच्या खांदावर बसणं . तो घोडागाडी चा खेळ दे , ते समय ,ती घडी ,तो वेळ दे , ते खिलखिळून हसणारे शन दे , ते सत्य बोलणारे मन दे , चालतांना पडून उठन्याच्या तो धाडस दे, आईच्या कुशीत घेतलेला तो आळस दे , फुलासारखा कोमल तो देह दे , ती भाऊ -बहिणी बरोबर केलेली ती लडाई दे , ती स्वयंपाक-घरावर केलेली चढाई दे , ती डब्यातून चोरून खाललेली किशमिश-काजू दे , नंतर आई कडून पडलेली ती छळी छमाछम वाजू दे, खेडण्यात जाणार तो दिवस दे , पूर्ण झोपेच्या त्या रात्री दे , मदमस्त राहणारे ते मन दे , शक्य असेल तर मला परत बालपण दे ....... - पवन मोरे |
No comments:
Post a Comment